Hi Mafinga!

Hallo
Habari
Hey

Na twee vluchten, een lange aanvraag op het visum en een oneindig lange busrit zijn we gisterenavond eindelijk aangekomen op onze verblijfplaats. De rit naar Mafinga zelf duurde een kleine twaalf uur en we hadden maar een aantal minuten pauze. Het was dus vermoeiend, maar gelukkig kon ik wat slapen. Zo ging de tijd sneller voorbij.

Toen we aankwamen in Mafinga stond onze gastvrouw Chantete ons op te wachten. Ze bracht ons naar haar huis en leidde ons rond. Het eerste moment dat we onze kamer zagen was wel schokkend. Hij is erg klein en er stonden maar twee bedden voor drie mensen. We hebben ons snel aangepast door de lege, kale kamer gezelliger te maken met lichtjes en foto's. Daarna was het tijd voor onze eerste maaltijd. Ik was erg benieuwd wat we zouden eten. Het bleek niet echt een verrassing, we aten namelijk rijst met bruine bonen, kool en biefstuk. Het heeft mij hoe dan ook gesmaakt, na een hele dag bijna niks te kunnen eten. Verder maakten we kennis met het gastgezin. De broers en de zussen hebben we intussen al ontmoet. Chantete's zus is heel vriendelijk en zorg voor het eten hier in huis. Ik vind het een fijne manier om deze cultuur te ontdekken door bij een gastgezin te verblijven. (1.2. een vreemde taal spreken en 2.5. culturele kennis)

Deze ochtend werd ik met het schitterde gezang van Chantete wakker rond 8u30. Ze was al druk in de weer met kleren te wassen op de binnenplaats. Toch een totaal ander beeld dan wat wij gewoon zijn. Vervolgens hebben we ontbeten, ons gewassen en begeleidde Chantete ons naar de markt om boodschappen te doen. We kochten wc-papier (dit hebben ze hier niet), water, internetsticks, fruit...

We geraken meer en meer gesetteld en we kijken enorm uit naar maandag. Dan is het eindelijk zover! We gaan voor het eerst naar onze school en leren de leerkrachten en kinderen kennen. Ik ben heel benieuwd en zie het helemaal zitten

Op dit moment is Chantete taart aan het bakken. Ze runt namelijk een bakkerij, waar ze vooral taarten verkoopt. Dit is voor ons natuurlijk leuk meegenomen en het zal smaken 😉.

PS.: ze noemen me hier Tina, want Tine kunnen ze hier niet goed uitspreken. Ik vind dit wel grappig. Zouden de kinderen dit maandag ook zeggen tegen mij? We zullen zien!

Tot snel, tutaonana

X Tine