Pancakes everywhere

Habari za mchana - Goedemiddag

Het weekverslag van vorige week (26/02 tot 4/03) kunt u hieronder terugvinden.

Een moeilijke start

Maandag was een moeilijke start van de week. De laatste twee uur van de dag geef ik normaal gezien 'reading' aan de eerste graad. Wanneer ik in het leslokaal kwam, begon mijn mentor al meteen aan de les. Ze nam dus mijn volledige les over. Dit was normaal gezien niet de afspraak. Ik vond het jammer, want ik had een volledig andere les voorbereid. Ze gaf tevens ook een ander thema dan voorzien. Ze vertelde me dat we samen konden lesgeven. Ik kon niet anders dan meedoen, maar vond het toch jammer dat deze miscommunicatie gebeurde. (4.4. zich flexibel opstellen)
Ook had ze tijdens deze les enorm veel (stok)slagen gegeven aan de kinderen. Nadat ik de tel kwijt was (ongeveer een 20 keer in een 60-tal minuten tijd), ben ik naar buiten gelopen. Ik kon het niet meer aanzien en was erg geschrokken. Op deze manier wil ik niet lesgeven. Wanneer dit probleem nog eens zou voorvallen dan ga ik zeker eens gaan praten met de hoofdleraar. (2.3. culturele veerkracht)

Nursery bezoek

Op woensdag gingen we voor een keer niet naar de Anastacia Som Som school. We mochten dus wat langer slapen omdat we een bezoek gingen brengen aan de 'nursery afdeling' van de Anastacia school. Deze bevindt zich op een andere locatie, nl. aan de overkant van ons gastgezinverblijf. Er zijn hier twee klassen met kinderen van rond de 4 a 5 jaar. Het grootste verschil is dat ze hier geen woord Engels spreken, enkel Kiswahili. Communiceren met de leerkrachten en de kinderen was dus niet gemakkelijk. Het gebruiken van onze lichaamstaal was dan ook belangrijk. (2.7. culturele communicatieve competenties) Deze kinderen doen op zich niet zoveel tijdens een gewone schooldag. Ze hebben tijdens de volle vier uren enkel leren tellen van 1 tot 5 in het Kiswahili (1. De leerkracht als begeleider in leer- en ontwikkelingsprocessen). Graag zouden we met ons drie hier elke woensdag terugkomen en enkele activiteiten geven. Zo hadden we al het idee om eens tiktak-voorstelling te doen of met hen te knutselen. We voelen dat deze kinderen er wel nood aan hebben, ook de leerkrachten vinden het fijn dat we dit willen doen.

Pannenkoekenbaknamiddag

Donderdag was het tijd om onze 120 pannenkoeken te bakken voor school. Op vrijdag geven we altijd onze wekelijkse 'Dutch lesson' en hoe kan je het raden het thema van deze week gaat over eten in België. Natuurlijk kwam er bij zoiets veel voorbereiding kijken. Het beslag maken ging al niet van een leien dakje. We kregen al snel een massa bloem in ons deeg die niet opgelost geraakte. We hadden graag het deeg in één keer gemaakt, maar dat was niet zo'n goed plan. Gelukkig was reddende engel Chantete er om ons uit de nood te helpen. Met een zeef en wat geduld kregen we toch een mooi pannenkoekenbeslag tevoorschijn. Het bakken kon toen eindelijk beginnen! Tot 19 uur 's avonds stonden we buiten aan een klein vuurtje te bakken. Het was veel werk, maar toch heel leuk om te doen en ze smaakten echt heerlijk! Het was een beetje als thuiskomen. 😊

Dutch lesson, talent show en wekelijkse filmavond

Op vrijdag zaten we met onze kom vol pannenkoeken op de bus richting school. De leerkrachten keken vol verwondering naar ons. Ik kon de vragen in hun hoofd al raden: "Wat zit er in die grote kom?". Ze zullen toch nog even geduld moeten hebben. Ze waren allemaal blij met de verrassing en smulden dan ook elk hun eigen pannenkoek op. Ze waren ook erg geïnteresseerd in wat we eten in België. Ze vroegen zich af of wij ook veel rijst, ugali en bonen eten. Het is fijn om een Nederlandse les te geven. Het is iets nieuws voor hen, maar ook voor ons. (2. De leerkracht als opvoeder)
Na schooltijd stapten we af aan de Southern Highland School. We gingen Julie, Angie en haar ouders verrassen met een Belgische pannenkoek. Ze zaten toevallig allemaal in de grote zaal. Er ging net een talentenshow beginnen. Juist op tijd dachten we. Het was heel fijn om te zien hoe de kinderen enthousiast hun talent toonden (dansen, zingen...). Op het einde werd het volledige publiek (ook wij) uitgenodigd om samen te zingen en te dansen. Dat was heel fijn. De kinderen genoten er ook van, maar wij ook!
's Avonds kwamen Angie en Julie nog langs voor een filmavond. We kropen gezellig onder het dekentje en genoten van een ontspannende avond.

Dam en theeplantage in Mufindi

Zaterdag werd een uitstap naar Mufindi gepland. In een veel te klein busje gingen we samen met ons vijf en de ouders van Angie richting de eerste stop: een dam. Dit was heel mooi van natuur! We bleven daar een uurtje en genoten van het uitzicht. Dit was echt prachtig! Na het maken van enkele foto's ging onze toch verder. We reden langs hobbelige wegen en zagen prachtige groene velden. De volgende stop heette 'Mufindi club'. Dit was een privaat domein waar je aan sport kon doen zoals tennissen en golfen. We aten er ook voor middag en we genoten van een lekkere hamburger met frietjes. Na het eten reden we naar het industrieel terrein waar ze de theezakjes maken, maar jammer genoeg viel dit in het water. We mochten die dag niet naar binnen. We vergaten een afspraak vooraf te maken.

Makambako

Samen met onze headteacher Denice en gastvrouw Chantete gingen we naar Makambako. Dit is iets verder gelegen dan Mufindi. (2.6. culturele relationele competentie). Chantete had een bezoek geregeld aan 'surprise beach'. Een soort van mini-Tanzania park waar alle belangrijke steden/plaatsen aanwezig waren maar dan in het klein. Heel mooi om te zien! Jammer genoeg viel het weer wat tegen, maar toch maakten we er het beste van. We hebben op een bootje gevaren richting Zanzibar, we hebben de Kilimanjaro beklommen en ik heb op een echt Tanzaniaans paard gereden. Veel gedaan in één dag. 😊

Het was een fijne week met heel wat leuke ervaringen!

Bekijk ook zeker mijn nieuwste foto's.

Tot volgende week voor meer nieuws!

Kwaheri

Tine X